Symbolisch bloemwerk
Symbolisch bloemwerk ook wel liturgisch bloemwerk genoemd, is het verhaal met bloemen. Bloemen spreken een taal waar woorden niet kunnen reiken. Aan de hand van een schriftlezing, lied of thema maken we een ‘bloemstuk’. Zoeken we naar symbolen, getallen, vormen en schiktechnieken die daarbij passen.
Thema: Men lijdt het meest aan het lijden dat men vreest.
In Markus 4:35-41 gaat Jezus met zijn leerlingen in een boot om het meer over te steken. Er komt een zware storm en de golven slaan over de boot. Terwijl Jezus onder in de boot ligt te slapen worden de discipelen doodsbang, ze hebben angst dat ze vergaan.
Deze angst hebben we in het bloemstuk proberen uit te drukken door takken van de braamstruik te gebruiken die, zoals u wellicht weet, erg stekelig zijn. Tussen de stekeltakken staan 12 bloemen, ze symboliseren de vrienden van Jezus. De zonnebloem wijst naar Jezus.
Zonder angst
Ik ben niet alleen
Zonder angst
In Uw aanwezigheid
U omringt mij
in mijn zwakte
bent U sterker
U bent voor mij
Naast mij
bij mij
altijd.
[Leo Heuvelman]
Het thema is Dicht bij God
In psalm 73 staat in vers 26:
Al bezwijkt mijn hart en vergaat mijn lichaam, de rots van mijn bestaan, al wat ik heb, is God, nu en altijd…
In Johannes 3:16 staat:
Want God had de wereld zo lief, dat Hij zijn enige Zoon gegeven heeft, opdat een iedere die in Hem geloofd, in Hem een eeuwig leven heeft…
Er is in de schikking gebruik gemaakt van Drentse zwerfkeien. Het lijkt wel wat op een hunebed. God is onze rots, hier verweven met dahlia’s. Deze bloemen staan voor “dankbaarheid” en voor “Ik zal er altijd voor je zijn”.
Het symbool van de lijsterbes is “nieuw leven”.
De kleur is warm oranje/rood, verwijzing naar de Heilige Geest.
Dicht bij God
Een zomerdag, de vogels fluiten
Een vlinder vliegt van bloem tot bloem.
Stil beleef ik deze rijkdom…
Dicht bij God!
In deze dienst vieren we het Heilig Avondmaal. In de schikking ziet u het brood en de druiven.
We lezen vandaag uit psalm 103. In vers 15 staat: ‘De mens – zijn dagen zijn als het gras, hij is als een bloem op het veld…’
In het gras van de schikking zien we veel verschillende bloemen uit onze eigen omgeving. De bloemen doen denken aan de diverse mensen; kleurig, keurig, open, gesloten, netjes of ruig en ga zo maar door. De bloemen op het veld…
Het beeld van gras en bloemen geeft de sterfelijkheid en de vergankelijkheid van de mens weer. Het geeft aan hoe broos en teer het menselijk bestaan is. Het gras verdort, de bloem valt af. Zelfs de schoonheid verdwijnt, er is niets meer terug te vinden. Dat zou zo zijn als wij verlaten waren van God, maar de Heer is trouw tot in eeuwigheid…
Jezus Christus heeft voor Zijn dood aan ons het Heilig Avondmaal gegeven: Doe dit in Mijn naam.
Vele graankorrels vermalen tot één brood
Vele druiven samengeperst in één beker
Brood en wijn om te delen
Een nieuw verbond.
Gods woord als kompas
Het woord van God kun je vergelijken met een kompas. Je kunt dit hulpmiddel gebruiken of niet, maar ga eens voor jezelf na of je wel de goede kant op gaat. Als je dit kompas niet gebruikt, loop je het risico dat je verdwaalt op je levensweg.
Dus trek je schoenen aan om op weg te gaan met Hem die ons voorgaat naar de ander, ons voorgaat naar “leven”, met in je hand dit kompas.
De opgestane Heer loopt met je mee, te herkennen in het brood dat je deelt. Het brood dat we volgende week gaan delen hier in de Hoeksteen en thuis.
Hemelse vader, het valt vaak niet mee om in dit leven onze weg te vinden. Soms dwalen wij maar wat rond, maar wij vertrouwen op U. Leid ons door uw trouw en uw betrouwbaar woord.
ONS KOMPAS
Voor alles is een tijd.
Prediker beschrijft dit als in een gedicht. Een tijd om te lachen en om te huilen, een tijd om verdriet te hebben en een tijd om te dansen. Ook zegt hij: er is een tijd om te omhelzen en een tijd om afstand te houden. Het lijkt of het een niet zonder het andere kan en de tijd alles in balans kan brengen.
De bloemschikking verwijst naar de tijd. Niet door een stopwatch die je voortjaagt van het een naar het ander. Maar door een zonnewijzer die overdag het verstrijken van de tijd toont door het zonlicht en ‘s-nachts gehuld is in het licht van de maan.
Wil het zeggen: neem je tijd? Tijd die je nodig hebt om je leven in balans te brengen. Tijd voor het donker en voor het licht.
Thema: God dichtbij
Ik ga op reis en neem mee…
De vakantiekoffer wordt door veel mensen gevuld met van alles en nog wat. Heel veel nemen we mee op onze reis. Allerlei praktische en leuke zaken die we denken nodig te hebben.
Onderweg naar onze bestemming gaan we langs wegen en zien we verschillende bloemen.
Onze koffer is dan ook barstenvol gevuld met vrolijke zomerse bloemen die je overal tegen kunt komen. Een geranium, lavendel, hortensia’s, wilde bloemen.
De witte Annabelle staat voor God die, dichtbij, zichtbaar en onzichtbaar, met ons meereist.
Ga met God en Hij zal met je zijn,
jou nabij op al je wegen.
Met Zijn raad en troost en zegen.
Ga met God en Hij zal met je zijn.
[Lied 416]
Vakantie…, maar hoe gaan we op weg?
“Kom naar mij, jullie die vermoeid en onder lasten gebukt gaan“, zegt Jezus.
Zoek naar de vrijheid, kijk door het raam en zie de kleuren van bevrijding. De wegen op de paden in. Even alles loslaten. Jezus belooft rust, echte rust voor ieder die dat wil.
Zoals deze bloemschikking laat zien.
Veel geel, de kleur van de zon, het licht en de energie.
“Kijken naar wat ons geven wordt. Kunst, schoonheid, binnen en buiten.
Verwonderen, verbanden zien, God van ons verbond sla ons niet met blindheid, maar schep in ons ontvankelijkheid, voor het zien van Uw kleur en Uw licht.”
Allen een fijne vakantie.
Het thema vandaag is: ‘We zijn onderweg’.
Kinderen uit groep 8 nemen vandaag in deze overstapdienst afscheid van de kinderkerk.
Er komt een hoop op jullie af nu de basisschool achter je ligt. De veilige wereld verlaten en nieuwe dingen ontdekken in het voortgezet onderwijs.
Je gaat waarschijnlijk op de fiets naar je nieuwe school. Vandaar deze schikking in het fietswiel, er omheen 8 kleine boeketjes, voor jullie allemaal één.
Het grote boeket is voor onze stagiaire Manoah, die vandaag ook afscheid neemt.
Tenslotte willen we jullie deze woorden nog meegeven:
‘Morgen is voor ons mensen verborgen,
we weten niet wat er dan zal gebeuren.
Als we maar weten, dat God met ons gaat,
Hij zal er zijn, Hij die ons nooit verlaat’.
De laatste maanden heeft het Coronadrama de overhand en erg veel aandacht gehad. Andere ziektes en problemen waren een beetje naar de achtergrond geschoven.
Maar vandaag op deze 1e officiële zomer-zondag en Vaderdag is de liturgische schikking een bloemengroet vanuit de Hoeksteen aan alle mensen binnen onze gemeente die ziek zijn en die het moeilijk hebben. Vandaag zijn we extra in gedachten bij jullie.
De drie lange witte Kurkumabloemen staan voor de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Het teken van geloof, hoop en liefde. De witte Kurkumabloem die lager staat, verbeeldt Jezus, verbonden door de klimop met God, maar hij was ook bij ons op aarde, was ook mens.
De zeven rode rozen staan voor volheid, voor de eeuwige liefde van God. Wereldwijd worden op dit moment beelden omlaag getrokken en vernield, maar dit beeld van God zal voor eeuwig blijven bestaan.
“Kijken naar een bloem, geraakt worden door schoonheid.
Oog in oog staan met een mens en je verwonderen over liefde.
Een ogenblik die je laat stilstaan in vogelvlucht.
Dit is leven in essentie, eenvoudig verbonden, gedragen in geloof, hoop en liefde”.
De bloemschikking van vandaag staat in het teken van de beweging die nu rond de wereld gaat tegen racisme en discriminatie. Ook hier willen we laten zien dat er in ons leven hiervoor geen plaats kan en mag zijn, al staan we niet allemaal buiten op de pleinen.
Martin Luther King zei:
‘Duisternis kan geen duisternis verdrijven, enkel het licht is daartoe in staat.
Haat kan geen haat verdrijven, enkel de liefde is daartoe in staat’.
In de schikking gaat het zwarte lint rond en rond, hoger en hoger. Dit verbeeldt een wereld vol pijn, verdriet en onmacht, door zovelen gevoeld maar niet altijd gezien. Als een gebed dat opstijgt naar de hemel.
De rode rozen staan voor de liefde die in staat moet zijn om de haat te verdrijven.
Het licht, dat zojuist door u als gemeente is ontstoken, verlicht de schikking, opdat de duisternis verdwijnt.