Symbolisch bloemwerk
Symbolisch bloemwerk ook wel liturgisch bloemwerk genoemd, is het verhaal met bloemen. Bloemen spreken een taal waar woorden niet kunnen reiken. Aan de hand van een schriftlezing, lied of thema maken we een ‘bloemstuk’. Zoeken we naar symbolen, getallen, vormen en schiktechnieken die daarbij passen.
Voor alles is een tijd.
Prediker beschrijft dit als in een gedicht. Een tijd om te lachen en om te huilen, een tijd om verdriet te hebben en een tijd om te dansen. Ook zegt hij: er is een tijd om te omhelzen en een tijd om afstand te houden. Het lijkt of het een niet zonder het andere kan en de tijd alles in balans kan brengen.
De bloemschikking verwijst naar de tijd. Niet door een stopwatch die je voortjaagt van het een naar het ander. Maar door een zonnewijzer die overdag het verstrijken van de tijd toont door het zonlicht en ‘s-nachts gehuld is in het licht van de maan.
Wil het zeggen: neem je tijd? Tijd die je nodig hebt om je leven in balans te brengen. Tijd voor het donker en voor het licht.
Thema: God dichtbij
Ik ga op reis en neem mee…
De vakantiekoffer wordt door veel mensen gevuld met van alles en nog wat. Heel veel nemen we mee op onze reis. Allerlei praktische en leuke zaken die we denken nodig te hebben.
Onderweg naar onze bestemming gaan we langs wegen en zien we verschillende bloemen.
Onze koffer is dan ook barstenvol gevuld met vrolijke zomerse bloemen die je overal tegen kunt komen. Een geranium, lavendel, hortensia’s, wilde bloemen.
De witte Annabelle staat voor God die, dichtbij, zichtbaar en onzichtbaar, met ons meereist.
Ga met God en Hij zal met je zijn,
jou nabij op al je wegen.
Met Zijn raad en troost en zegen.
Ga met God en Hij zal met je zijn.
[Lied 416]
Vakantie…, maar hoe gaan we op weg?
“Kom naar mij, jullie die vermoeid en onder lasten gebukt gaan“, zegt Jezus.
Zoek naar de vrijheid, kijk door het raam en zie de kleuren van bevrijding. De wegen op de paden in. Even alles loslaten. Jezus belooft rust, echte rust voor ieder die dat wil.
Zoals deze bloemschikking laat zien.
Veel geel, de kleur van de zon, het licht en de energie.
“Kijken naar wat ons geven wordt. Kunst, schoonheid, binnen en buiten.
Verwonderen, verbanden zien, God van ons verbond sla ons niet met blindheid, maar schep in ons ontvankelijkheid, voor het zien van Uw kleur en Uw licht.”
Allen een fijne vakantie.
Het thema vandaag is: ‘We zijn onderweg’.
Kinderen uit groep 8 nemen vandaag in deze overstapdienst afscheid van de kinderkerk.
Er komt een hoop op jullie af nu de basisschool achter je ligt. De veilige wereld verlaten en nieuwe dingen ontdekken in het voortgezet onderwijs.
Je gaat waarschijnlijk op de fiets naar je nieuwe school. Vandaar deze schikking in het fietswiel, er omheen 8 kleine boeketjes, voor jullie allemaal één.
Het grote boeket is voor onze stagiaire Manoah, die vandaag ook afscheid neemt.
Tenslotte willen we jullie deze woorden nog meegeven:
‘Morgen is voor ons mensen verborgen,
we weten niet wat er dan zal gebeuren.
Als we maar weten, dat God met ons gaat,
Hij zal er zijn, Hij die ons nooit verlaat’.
De laatste maanden heeft het Coronadrama de overhand en erg veel aandacht gehad. Andere ziektes en problemen waren een beetje naar de achtergrond geschoven.
Maar vandaag op deze 1e officiële zomer-zondag en Vaderdag is de liturgische schikking een bloemengroet vanuit de Hoeksteen aan alle mensen binnen onze gemeente die ziek zijn en die het moeilijk hebben. Vandaag zijn we extra in gedachten bij jullie.
De drie lange witte Kurkumabloemen staan voor de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Het teken van geloof, hoop en liefde. De witte Kurkumabloem die lager staat, verbeeldt Jezus, verbonden door de klimop met God, maar hij was ook bij ons op aarde, was ook mens.
De zeven rode rozen staan voor volheid, voor de eeuwige liefde van God. Wereldwijd worden op dit moment beelden omlaag getrokken en vernield, maar dit beeld van God zal voor eeuwig blijven bestaan.
“Kijken naar een bloem, geraakt worden door schoonheid.
Oog in oog staan met een mens en je verwonderen over liefde.
Een ogenblik die je laat stilstaan in vogelvlucht.
Dit is leven in essentie, eenvoudig verbonden, gedragen in geloof, hoop en liefde”.
De bloemschikking van vandaag staat in het teken van de beweging die nu rond de wereld gaat tegen racisme en discriminatie. Ook hier willen we laten zien dat er in ons leven hiervoor geen plaats kan en mag zijn, al staan we niet allemaal buiten op de pleinen.
Martin Luther King zei:
‘Duisternis kan geen duisternis verdrijven, enkel het licht is daartoe in staat.
Haat kan geen haat verdrijven, enkel de liefde is daartoe in staat’.
In de schikking gaat het zwarte lint rond en rond, hoger en hoger. Dit verbeeldt een wereld vol pijn, verdriet en onmacht, door zovelen gevoeld maar niet altijd gezien. Als een gebed dat opstijgt naar de hemel.
De rode rozen staan voor de liefde die in staat moet zijn om de haat te verdrijven.
Het licht, dat zojuist door u als gemeente is ontstoken, verlicht de schikking, opdat de duisternis verdwijnt.
Vandaag op Pinksterzondag is de liturgische kleur rood. De eerste lezing is uit Handelingen 2:1-13 en het thema is: Allen werden vervuld van de Heilige Geest. Het was of er vlammen naar beneden kwamen die zich als vuurtongen verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten. Deze vlammen worden verbeeld door de Gloriosa.
De tweede lezing is uit Galaten 5:22-26: De vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Dit wordt verbeeld door de kleurige bloemen in de krans: rood voor de liefde, wit voor en vreugde en vrede, paars voor geduld en zelfbeheersing, rose voor vriendelijkheid en zachtmoedigheid. En de groene hedera voor ons geloof in de eeuwige trouw van God.
Een geest van leven daalt neer, als vurige, warme levensadem.
Adem die daden bezielt, een kleur van liefde geeft.
En leven vruchtbaar maakt.
“Ik laat jullie niet als wezen achter”.
De zondag tussen Hemelvaart en Pinksteren.
De leerlingen zijn bijeen, hoorden hun Heer spreken over de Geest die zal komen.
Als hun Meester ineens niet meer zichtbaar is, overkomt hen een gevoel van verlatenheid.
Zij voelen zich als wezen zo kwetsbaar.
Niemand die voor hen opkomt als ze belaagd worden……
Aan de rode bloemen in het midden zie je de warme gloed als teken van de Geest die zal komen.
Nadat Jezus voor hun ogen was verdwenen liet Hij toch iets achter.
Noem het de energie van Christus, duidelijk is dat Hij ons niet verlaat
Hij zou uit het gezicht verdwijnen
maar meer dan ooit
zou Hij onze blijdschap zijn,
tot Hij terugkomt…..
Jezus zegende zijn leerlingen…
“Ik zal ervoor zorgen dat de belofte van mijn Vader aan jullie wordt ingelost”.
De roos in het stuk staat voor Jezus Christus, de bladeren uitgestrekt als zegenende handen.
De leerlingen worden verbeeld door de paarse seringen.
Paars is de kleur van ingetogenheid.
In Hem verbonden
op handen gedragen
stil staan
en kijken
Vandaag zien we in de bloemschikking een trapje die symboliseert dat wij weer heel voorzichtig, tree voor tree, een beetje uit deze coronacrisis omhoog klimmen.
Het is een moeilijke tijd. Ook in de tijd van Mozes was dat al zo, in Exodus. Mozes krijgt een opdracht, maar durft het eigenlijk niet aan, maar hij hoeft het net als wij niet alleen te doen.
God gaat ons helpen, daar kunnen we op vertrouwen. Het lichtje gaat ons voor.