Symbolisch bloemwerk
Symbolisch bloemwerk ook wel liturgisch bloemwerk genoemd, is het verhaal met bloemen. Bloemen spreken een taal waar woorden niet kunnen reiken. Aan de hand van een schriftlezing, lied of thema maken we een ‘bloemstuk’. Zoeken we naar symbolen, getallen, vormen en schiktechnieken die daarbij passen.
Vandaag is het de tweede adventszondag. De kleur is paars en we volgen het kinderdienst project: “Het plakboek van Lucas” met deze week het thema: Waar kom jij vandaan?
In Lucas 1: 26-38 krijgt Maria; uitgebeeld door de Amaryllis, plotseling bezoek van de engel; uitgebeeld door de takken met lichtjes. De engel komt haar vertellen dat ze zwanger wordt van een zoon die ze Jezus moet noemen. Na de eerste schrik en de vragen hoe dit alles mogelijk is, stelt Maria zich open voor wat God van haar vraagt, voor het licht dat komt. Want voor God is niets onmogelijk.
Waar kom je vandaan? Vandaag doet Sita Hofstra hier haar intrede als onze nieuwe predikant. We weten waar ze vandaan komt: uit Friesland. We hopen dat je een hele gelukkige tijd hier zult hebben en dat we over en weer open zullen staan voor elkaar.
Atze Landman neemt afscheid. Hij staat open voor weer nieuwe dingen. We hopen dat je daar veel plezier aan zult beleven.
Namens de liturgische bloemschikgroep overhandig ik aan jou Sita een roos als welkom en aan jou Atze een roos als dank.
Uit duisternis aan het licht komen, door liefde opengaan en je hart ontsluiten.
Er is een roos ontloken, midden in de winternacht.
Lezing uit handelingen 2: 1 – 13.
Het thema is: Vervuld van de Heilige Geest.
De kleur van vandaag is rood, rood is de kleur van vuur, maar ook van liefde.
De liefde van God voor Zijn wereld is zo groot, dat Hij met Pinksteren de Heilige Geest stuurde naar de mensen.
De lezing van vandaag begint met de wind:
En in de wind hoor ik Uw stem
lied van leven, van lucht en liefde
in de wind hoor ik
hoe groot, hoe rijk, hoe oneindig
in de wind hoor ik U
In het bloemstuk ziet u een Heliconia, dit is een tropische bloem, deze steekt als een vuur van de Heilige Geest boven alles uit. De Petunia’s, de rode bloemen staan voor de mensen in alle windstreken, geworteld in aarde, geworteld in de voedingsbodem van geloof.
Vorige week hoorden we in de overdenking dat de Heilige Geest onze voedingsbodem telkens weer vult. De steel van de vurige Heliconia als beeld van de Heilige Geest gaat dwars door het bloemstuk, dwars door de mensheid heen, als vervulling van de belofte.
Johannes 20:1 t/m 18
Een nieuwe start
Maria zag het lege graf en ging op zoek naar Jezus.
Hij noemt haar naam: Maria en zij antwoord Hem.
In de schikking het geopende, lege graf op de achtergrond.
Maria, de witte roos, gaat weg van het graf, naar de discipelen.
Pasen, de rouw voorbij, het verdriet voorbij: een nieuwe start.
Pasen is met Maria meezeggen: Ik heb de Heer gezien, echt waar.
Ik heb de Heer gezien, ook al geloof jij me niet, ik heb Hem gezien.
Blijf niet bij mijn graf met je verdriet.
Sta hier niet stil, blijf hier niet.
Ik ben niet dood, kijk om je heen tot je me ziet
In het lachen van een kind,
in het zonlicht op het koren,
in de rimpeling van wind.
Sta hier niet stil, blijf hier niet.
Ik ben niet dood, kijk om je heen tot je me ziet.
(uit het lied: Tot je me ziet, van Jedi Noordegraaf)
Genesis 1:12
De aarde bracht jong groen voort; allerlei zaadvormende planten en allerlei bomen die vruchten droegen met zaad erin. En God zag dat het goed was.
Bij het kruis
Wij zijn gekozen door de Vader
Verlost door de zoon
Verzegeld door de Heilige Geest
De voetwassing
Glimlachend en vol zelfvertrouwen
zaten zij aan de Paasdis.
Maar vlak daarop ging alles mis
en keek de Meester naar hen.
Eén voor één, in de gevallen stilte, keek Hij hen aan.
Om daarna zelf op te staan,
zijn overkleed afleggend
en nog almaar niets zeggend
voorzag Hij zich van water en een doek.
En zij? Koppig zwijgend, elkaar beglurend
vanuit hun ooghoek zagen zij toe
hoe Jezus voor hen knielde.
En, wat hen verraste,
hen één voor één de voeten waste.
Hij – hun Meester – van wie ze hielden.
Voor zulk werk moest je slaaf
of de minste van allen zijn.
Dat de Meester dit deed
was beschamend – deed pijn.
Petrus hield de stilte niet langer vol.
“U mijn voeten wassen?
Dat is al te dol.
Dat mag niet gebeuren in der eeuwigheid.”
“Het gebeurt daarom nú – in deze tijd.
Zonder wassing kun je Mij niet toebehoren.
Steek dus gehoorzaam je voeten naar voren.”
“Maar lieve Heere – U bent alles voor mij –
Was niet slechts mijn voeten,
maar mijn hoofd er nog bij.”
NU, eeuwen later, bedenken wij in schuld:
niets is er veranderd. Ook heden weer
knielt de Heiland, met liefde en geduld,
om ieder van ons te wassen, neer.
En Zijn vraag is nog steeds
“Wilt U Mij toebehoren?”
Vandaag is het Palmpasen, de liturgische kleur blijft nog paars met wat rood. Volgens oude tradities maken kinderen voor deze zondag een Palmpasenstok. Deze bestaat uit een kruis met een broodhaantje er bovenop, een takje van de buxus, 12 doppinda’s, 30 rozijnen en verder eieren, snoepgoed en versieringen.
Het kruis wijst naar Goede Vrijdag, de dag dat Jezus aan het kruis sterft.
De broodhaan staat voor het breken van het brood tijdens het laatste maal van Jezus met zijn vrienden, maar ook naar Petrus die, voor de haan kraait in de ochtend, al 3 keer had gezegd dat hij Jezus niet kende.
De 12 pinda’s staan voor de vrienden van Jezus en de 30 rozijnen voor de zilverlingen waarmee Judas Jezus verraadde.
De eieren als teken van een nieuw begin en het snoepgoed voor het op handen zijnde Paasfeest.
De buxustakjes staan symbool voor de palmtakken waarmee werd gezwaaid naar Jezus toen hij op een ezel naar Jeruzalem reed.
Palmpasen is het begin van de Goede Week. Volgende week zondag is het Pasen.
Tekst: Elly en Rikkert Zuiderveld
PALMPASEN
Wij zwaaien met takken
En pakken de kleden
En spreiden ze uit op de straat
Waar zachtjes en nederig
Jezus de Vredevorst
langs de wegen gaat
Wij zwieren met palmen
met bloemen en halmen
En sieren de straten voor Hem
Hij komt op een ezeltje
Jezus de Vredevorst
in Jeruzalem
Hosanna
Lezing: Johannes 12:20-33
Thema van deze zondag is ‘Onder de grond’.
In de schikking zien we enkele graankorrels onder de grond, de zwarte vruchtbare aarde. En ernaast vele, vele graankorrels die aan het einde van de zomer geoogst zullen worden.
Onder de grond van de verstilde, zwarte akker wacht de graankorrel.
Bedekt door een laag donkere aarde breekt de graankorrel en sterft.
Nieuw leven, teer en groen, worstelt zich naar boven, zoekend naar het Licht.
Gezegend door Gods warme zon, zal de graankorrel heel veel nieuwe korrels voortbrengen.
De liturgische kleur is paars, met een beetje roze, als teken van het komende licht van Pasen.
Wij volgen het project en vandaag is het Joh. 6 : 4 – 15.
Duizenden mensen hebben genoeg aan 5 broden en 2 vissen.
Jezus laat zien dat het in het leven goed is om je hand op te durven houden. Je mag vertrouwen dat God je voldoende geeft, vaak meer dan je nodig hebt.
God, in het groene gras
zitten de mensen vertrouwend,
op de stem van Hem die deelt.
Die stem is het
die ons aanzet tot delen.
De vele mensen zijn uitgebeeld in de veelkleurige tulpen. De witte bloem is onze Heer.
Brood en vis is er voldoende.
De lezing is uit Prediker 3: 1-13. Alles heeft zijn eigen tijd.
Dat alles niet zo vanzelfsprekend is, hebben we door het coronavirus in het afgelopen jaar ondervonden. Het heeft ons leven danig in de war gebracht. En we kijken uit naar de tijd dat alles weer normaal is.
Vandaag bidden we voor gewas, voor alles wat groeit en bloeit en dat het vrucht mag dragen. Voedsel voor de mensen en de dieren. Als we het goed verdelen, is er genoeg voor iedereen. We bidden voor de mensen die het in deze tijd niet meer zien zitten, omdat ze geen werk en inkomen meer hebben. Hun bestaan is onzeker, ze weten niet waar ze aan toe zijn.
Alles heeft zijn eigen tijd lezen we in Prediker. Dit heb ik geprobeerd weer te geven. De zakjes met boontjes en zaden liggen als cijfers van de klok. Alles moet op z’n tijd gepoot en gezaaid worden.
Het coronavirus wordt uitgebeeld door een bloemkool met peentjes, echt Hollandse groente, het dringt zich aan ons op.
In het midden van de klok staat een gieter met daarin witte tulpen en deze staan voor het gebed.